Isang Piling Seresa Para kay Annabelle
Isang hapon, magkasama kaming dalawa ni Ajin. Nagkita kami at tumambay sa lilim ng puno ng seresa at kadalasan, doon namin inuubos ang oras namin sa maghapon. Hindi naman kami nagsasawa dahil minsan, kasama rin namin ang ibang kaibigan at doon kami madalas magkasiyahan tuwing siestahan, araw-araw. Mahilig din kaming mamitas at kumain ng matamis na seresa. Pinipili namin yung mga bunga na medyo mamula-mula hanggang sa pulang-pula (yung tipong mahanginan lang ang sanga ay malalaglag na ang bunga sa sobrang pagkahinog). Minsan, mag-aagawan pa kaming dalawa ni Ajin sa pagpitas sa itaas ng puno at madalas, inaakyat namin ang pinakatuktok ng puno para tanawin ang ibabaw ng bubong ng mga bahay habang sumasalambitin sa maninipis na sanga. Hindi namin kasundo si Annabelle noon pero gusto na namin sa kanya makipag-ayos. Doon naisip ni Ajin na kumuha ng piling bunga ng seresa (yung may tangkay pa) para ibigay kay Annabelle (iyon kasi ang pinakapaborito niya, ayaw niya ng pula lang, ang gusto