Passenger's Seat

Pumagitan ang puwesto ko sa tsuper at sa kasasakay pa lamang na dalaga. Napansin kong maganda siya at sexy. Ito na yung kausap ni kuya tsuper sa telepono kanina pero 'Pareng Karding' ang pangalan sa phone book. Bago iyon, tumawag naman ang misis nito at palagay ko, nag-away sila.

'Other woman' issue... ayon sa pagkakarinig ko.

"Kumusta na si Pareng Karding?" tanong ni kuya tsuper pero hindi umimik itong si dalaga. Napansin na lamang niya ang patagong pagpahid nito ng luha sa pisngi.

"Ba't karami mong pasa?! H-huwag mong sabihing may alam na siya (si Pareng Karding) sa ating dalawa..." si kuya tsuper.

Pasimple akong tumingin sa babae. Hindi lang basta pasa sa katawan ang nakita ko kundi mga kalmot. Sariwa, malalim, at namumulang kalmot. Nangangalmot ba ang asawa niyang lalake tuwing nakikipag-away?

"Asawa mo ang may gawa nito. Alam na ng asawa mo na may namamagitan sa atin.

Napa-'uy!' ako sa sagot ni dalaga sa loob ko lang. Nagpatuloy siya.

"Sabi niya, may ilang beses na rin niya tayong nakikita na nag-check in tuwing gabi sa Sogo."

Medyo awkward pa nga dahil nadaanan pa namin ang Sogo Hotel Tarlac na along the hiway lang. Muntik pa akong matawa pero napayuko ako. Kunwari, nagbabasa ako ng mga ebook pero ang totoo, kinakabahan ako nang biglang dinabog ni kuya tsuper ang nanggigigil nitong kamao sa manobela. Pati yung mga pasaherong ubod ng ingay sa likod, napatahimik dahil sa kanya. Nilakasan na lang ni kuya tsuper ang radyo.

"Sigurado, magsusumbong na ang misis mo kay Karding..."

Napahinto ito nang may tumatawag sa telepono ni dalaga. Tulad ng inaasahan, ito na ang sinasabi nilang si Karding. Nahagip ng paningin ko sa telepono ng dalaga ang 'Asawa ko' na pangalan ng numero.

"Sasagutin ko ba?"

"Huwag," at agad kinalas ni kuya tsuper ang baterya ng Cherry Mobile phone ni dalaga.

"P-paano naman ako? Ano nang gagawin ko? Anong sasabihin ko? Saan ako pupunta?"

Katahimikan.

Aaminin kong pati ako, pasimpleng naghihintay din sa isasagot ni kuya tsuper. Hiwalayan na ba ito? O ang isa't isa na ang kanilang forever? Matagal sumagot si kuya. Naghihintay ako. Bumilis ang takbo ng jeepney.

"O sige, ganito na lang ang gagawin natin: Mag--."

"Boss, tabi lang," sabi ko sa wikang Pampango.

Bumaba ako sa tapat ng Camp Aquino. Tinanggal ko ang earphone na wala naman talagang tunog. Hindi ko man lang nalaman ang katuloy ng kanilang kuwento...

Letche.