Jay's Quirky World

Nanaginip ako. Nakahiga ako sa sahig ng isang maliit at tahimik na kuwarto. Hindi ako makagalaw habang nakatitig sa malamlam na liwanag ng bumbilya. Maya-maya, dahan-dahang bumukas ang maliit na pinto na nasa paanan ko. Tumambad sa akin ang isang mahabang hallway. At . . . isang kamay na siyang nagbukas ng pinto. Nanlaki ang mga mata ko sa takot, lalo na nang sumilip siya sa loob ng kuwarto kung saan ako nakahiga. Ulo lang ang nakita ko sa kanya. Natatakpan ang mukha niya ng buhok niyang mahaba at kulot. Sunod-sunod na kumabog ang dibdib ko sa takot dahil papalapit siya sa akin. Hinahabol ko ang hininga ko. Hindi ako makasigaw at walang salita na lumalabas sa bibig ko. Pagbukas ng mata ko mula sa pagpikit, nawala ang ulo na nagpakita sa akin. Maya-maya lang--THUD! Isang malakas na tunog ang narinig ko sa pader na parang may nag-untog ng malaking bato sa kongkretong pader. Paglingon ko, may nakita akong mukha ng karumal-dumal na multo. Nakalutang siya sa ere, hindi ko makita

Isang gabi, binabangungot ako. Sa panaginip ko, may tumatawag ng pansin ko mula sa dilim, "Pssst!" Narinig ko 'to sa kung saan pero hindi ko pinansin. Hindi ko pinansin dahil . . . dahil nakakatakot ang paraan niya (kung sino man siya) ng pagtawag niya ng pansin ko mula sa dilim. "Pssst!" muli niya akong tinawag. Tapos, binigkas niya na ang pangalan ko nang mabagal, halos pabulong na medyo malapit pa sa tainga ko. Doon . . . doon na ako inakyat ng matinding takot at kilabot dahil ang lamig ng boses niyang parang nanggagaling pa sa ilalim ng lupa, lalo na sa pagbigkas niya ng pangalan ko. Di ko na naiwasang taasan ng balahibo mula ulo hanggang paa. May nagsabing huwag akong lilingon pero sa huling salita na binanggit ng nagbabala, doon ko siya nakita. Isa siyang itim na babae. Nakatayo siya sa likod ko, dalawang talampakan ang taas, nakatingin siya sa akin at nakangiti. Nakakatakot ang hitsura niya at hindi ko mawari kung anong uri siya ng nilalang.