Jay's Quirky World

Ang huling balita ko, naroon daw siya sa Naguillian. Hindi ko alam kung saan matatagpuan ang lugar na iyon. Ano pa bang alam ko? May sampung taon na rin ang huli. Bigla ko na lamang siyang naalala for some weird reasons. Dahil ba, namimiss ko na siya? Syempre, umabot din ng mahabang panahon ang pinagsamahan namin. Namimiss niya rin ba ako? Nasaan na kaya siya? Kumusta na kaya siya? Naaalala niya pa ba ako tulad ng mga sandaling ito na naaalala ko siya? Bakit bigla na lang siyang nawala? Dahil ba may iba na siya? Nagpakalayo-layo? Kilala niya pa kaya ako sakaling dumating ang araw na magkita kami? Tulad pa rin ba ng dati? Hindi na siguro. Nagmamahal na ba siya ngayon? Masaya ba siya? Ano na bang lagay ng buhay niya? May pinagsisisihan ba siya? Pinagsisisihan niya ba na nagkakilala kami? Hindi ko alam. Wala akong alam. Ginusto niya bang magkahiwalay kami? Ako ba ang dahilan o may iba? O baka naman gusto niya talagang makalimot, pero bakit pa sa ganitong paraan? May iba pa bang dahilan? H

Isang gabi, habang nagsusulat ako sa sala, may nagpakitang multo. Akala ko, dumating na si kuya mula sa date niya pero wala pa siya. Hindi pa pala siya dumarating. Sa halip, kakaibang nilalang ang dumating. Nakakatakot ang hitsura ng multo. Imahe siya ng matangkad na lalake, nangingitim ang buo niyang katawan na parang nangitim mula sa pagkakasunog pero ang mga mata, nanlilisik at namumula. Bigla na lang siyang lumitaw (o nakapasok) sa pinto nang hindi man lang ito binubuksan. Parang tumagos lang at nakapasok. Titig na titig siya sa mga mata ko. Halos hindi ko malaman kung ano ang gagawin nang unti-unti siya ngumiti at humalakhak na parang demonyo mula sa ilalim ng lupa. Nage-echo pa ang halakhak niya sa buong bahay. Lumapit siya sa akin. Napapikit ako sa takot. Sa kaliwang tainga ko, may binulong siya: "Kukunin na kita!" saka siya humalakhak. Nagdasal ako. Nawala siya. Agad akong nagtungo sa kuwarto, sa higaan, para matulog. Sabi ko, baka matinding puyat lang ito gawa ng kak

Noong gabing iyon ilang taon na ang nakalipas, galit ka sa hindi ko malamang dahilan, saka ka nang-iwan. Alam ko sa sarili na wala akong ginawa na ikasasama ng loob mo. Sa katunayan, ako pa nga itong nasaktan at nagmukhang tanga sa inasta mo pero wala kang narinig sa akin, kahit isang salita. Nakakagulat, bigla kang nagparamdam nitong nakaraan mula sa mahabang taon mong pananahimik. Tulad noong una, wala kang narinig sa akin. Hindi kita pinansin o sinagot, at literal na pinagmukha kitang tanga. Hindi ko na iniisip pa kung ano ang nangyari sa atin noon pero hindi ibig sabihin, nakalimot ako. Nakita mo na? Naramdaman mo rin kung ano ang ipinaramdam mo sa akin noong gabing 'yon. Hindi ko ugali ang magyabang, alam mo 'yan. At kilala kita: alam kong imaaang-maangan mo na naman 'yan.